affiche 8 januari 2009: Patricia De Landtsheer

Π


DE 122e MUZEVAL


Poëzieavond


donderdag 8 januari 2009




Gastdichteres:


Patricia De Landtsheer


Het zoete of de zucht

Inleiding en presentatie door Herman J. Claeys en Bart van Peer

na de pauze: VRIJ poëzie-PODIUM

begeleid door Frans Vlinderman en Bart van Peer

deuren 19.30 uur - aanvang 20.00 uur

gratis toegang

locatie: literair-artistiek café Den Hopsack

Grote Pieter Potstraat 24

2000 Antwerpen (centrum)

(openbaar vervoer: Groenplaats)

Organisatie:

Pipelines vzw in samenwerking met Masereelfonds Antwerpen

en met de steun van Antwerpen Boekenstad

Links: www.muzeval.tk, www.masereelfonds.be, www.denhopsack.be

---

Biografie

Patricia De Landtsheer volgde een opleiding secretariaat-talen en werkte geruime tijd als secretaresse. Momenteel is ze huismoeder-auteur. Overigens is ze actief in het jeugdtheater en regisseert en begeleidt ze jongeren van twaalf tot achttien jaar. Ze werkte ook een tijdlang freelance mee aan diverse kinder- en jeugdtijdschriften. Na een poëziebundel en twee romans voor volwassenen is zij kinder- en jeugdboeken beginnen schrijven. Ze debuteerde in 1993 met Nog even naar Jan. De Landtsheer schrijft voor verschillende doelgroepen en over zeer uiteenlopende thema's, realistische en fantasierijke verhalen. Zelf noemt ze de bekommernis om warmte en vriendschap het belangrijkste gevoelselement dat uit haar verhalen spreekt.

Bibliografie

Kinder- en jeugdboeken: Nog even naar Jan (ro, Clavis, 1993); Ze zeggen dat ik stink (ro, Clavis, 1995); Heikje heks (ro, Clavis, 1996); De grote oorlog van Martinus (ro, Abimo, 1997); Gekke Mon (ro, De Eenhoorn, 1998); Aan het einde van de tunnel (ro, De Vries-Brouwers, 2000); Ploef en het Ruisbeest (vh, De Eenhoorn, 2000); Bewaar altijd een stukje brood (ro, De Vries, 2001) - een selectie

Poëzie: De zoete zucht der dingen, Berghmans Uitgevers, Antwerpen 2008

Over de bundel:
In zijn inleiding schrijft essayist Erik Vermeulen dat mensen en de natuur centraal staan in de gedichten van Patricia De Landtsheer. Vaak gaan ze in een en hetzelfde gedicht hand in hand. Mens en natuur, steden én gedichten…Alles situeert zich in de Tijd. De mens beseft wat de tijd in se is en is er soms bang voor, zoals in het vers:
‘Wij zijn tijdvreters met bange blik volgen we het aureool van de zon’.
In de gedichten krijgt alles een plaats, zelfs de terreur. Met dit poëziedebuut bewijst Patricia ruimschoots een kritisch waarnemer te zijn van de dingen zoals zij op haar afkomen en zoals zij ze ervaart. De stilte die tot het laatste gedicht aanwezig blijft, zalft en heelt en laat ons met een zoete zucht achter.

.