affiche 9 oktober 2008: Hommage aan J.M.H. Berckmans

Π


DE 119de MUZEVAL


Poëzieavond


donderdag 9 oktober 2008




Hommage gebracht door
dichters en muzikanten



J.M.H. Berckmans

Inleiding en presentatie: Herman J. Claeys en Bart van Peer

na de pauze: VRIJ poëzie-PODIUM

begeleid door Frans Vlinderman en Bart van Peer

deuren 19.30 uur - aanvang 20.00 uur

gratis toegang

locatie: literair-artistiek café Den Hopsack

Grote Pieter Potstraat 24

2000 Antwerpen (centrum)

(openbaar vervoer: Groenplaats)

Organisatie:

Pipelines vzw in samenwerking met Masereelfonds Antwerpen en Modus Vivendi vzw

Links: www.muzeval.tk , www.masereelfonds.be, www.denhopsack.be

---

Jean-Marie Henri Berckmans (Leopoldsburg, 28 oktober 1953 - Antwerpen, 31 augustus 2008) was onder de naam JMH Berckmans een Vlaams schrijver. Tot zijn dood woonde hij in Antwerpen.

J.M.H. Berckmans debuteerde in 1977 met Geschiedenis van de revolutie en de dichtbundel Tranen voor Coltrane. Daarna was het lange tijd stil rond hem. Hij begon zijn (tweede) schrijversleven in 1989 met Vergeet niet wat de zevenslaper zei; sindsdien werkte hij gestaag verder aan een bijzonder intrigerend oeuvre. Zijn laatste werk verscheen eind 2006 bij uitgeverij Meulenhoff/Manteau onder de titel Je kunt geen twintig zijn op Suikerheuvel. J.M.H. Berckmans is auteur van o.a. Café de Raaf nog steeds gesloten en Het zomert in Barakstad, Slecht Nieuws voor Doctor Paf de Pierennaaier, Pandemonium in de Grauwzone.
Postuum zouden er nog twee romans van Berckmans verschijnen, zo wordt nog gemeld: Sorry Naomie, Merci Kristien bij Meulenhoff/Manteau en een verhalenbundel bij de nieuwe uitgeverij Vrijdag met de titel Uit het Leven van eenen Wildzang & eene heftig claxonnerende vliegende Zottin, zoals ook de titel luidt van zijn laatst gepubliceerde verhaal in het juninummer van DW B.

Bibliografie:

• • Geschiedenis van de revolutie (1977)
• • Tranen voor Coltrane (1977)
• • Vergeet niet wat de zevenslaper zei (1989)
• • Café De Raaf nog steeds gesloten (1990)
• • Rock & roll met Frieda Vindevogel (1991)
• • Het zomert in barakstad (1993)
• • Brief aan een meisje in Hoboken (1994)
• • Taxi naar de Boerhaavestraat (1995)
• • Bericht uit Klein Konstantinopel (1996)
• • Ontbijt in het vilbeluik (1997)
• • Slecht nieuws voor Doctor Paf de Pierennaaier, Pandemonium in de Grauwzone (1997)
• • Berckmans' Biotoop (1999-2000)
• • Na het baden bij Baxter en de ontluizing bij Miss Grace (2000)
• • Het onderzoek begint (2002)
• • As op Jazzwoensdag (2003)
• • Je kunt geen twintig zijn op suikerheuvel (2006) (getiteld naar een tekstregel uit Sugar Mountain van Neil Young: "You can't be twenty on sugar mountain")

KvH, september 2008

---

Worden verwacht op Muzeval-hommage aan JMH Berckmans:

Kristof "Kristo" Van Hooymissen
Inleider van dienst (en medeorganisator) van deze hommage-avond is Kristo.
Kristo, artiestennaam van Kristof Van Hooymissen (Boom, 13/01/1983). Kristo is een Vlaams singer-songwriter en beginnend dichter en schreef zijn eerste boek onder het pseudoniem ‘Peter Bracke’. Kristo woont huidig te Antwerpen waar hij kennis maakt met het voormalige Circus Bulderdrang, waarvan enkele medeleden zijn eerste dichtbundel inleiden. Kristo heeft opgetreden in literair-artistiek café 'Den Hopsack' in Antwerpen (het podium van De Muzeval), in het kunstenaarsdorp Ruigoord in 2007 en 2008 te Amsterdam en in café De Kleine Wereld in Antwerpen voor Stichting Zondag!. Via het uitgeversbedrijf The World Wide Association of Writers te Puurs wordt verder werk van hem verspreid.

Léon Lemahieu
Léon Lemahieu is een rasechte globetrotter. Hij schreef onder andere het scenario van Cruel horizon, een fim van G.L. Thys, en won reeds verscheidene verhalenwedstrijden. Léon was jarenlang een trouwen en goede vriend van JMH Berckmans.

Steven Grietens
De dichter die De Post dichterbij de mensen bracht vanop een podium. Hij was naast dichter eerder al als acteur betrokken bij de Vlaams Theater Instituut-producties ‘De Zoete Kaan’ en ‘Monty’. Betrad in het verleden reeds diverse Antwerpse podia, waaronder herhaaldelijk dat van De Muzeval en Stichting Zondag! Eertijds ook lid van Circus Bulderdrang, een in 1994 door onder andere Vitalski opgerichte theatergroep met bijvoorbeeld vier jaar op rij een reeks theatervoorstellingen in De Zwarte Komedie (Antwerpen):"Het Bladgouden Slurfenballet", "Bulderdrang in Space", "De Horrorshow" en "Maiakowski".

Didi de Paris
Didi de Paris (1957) is een begenadigd dichter en auteur van enkele romans en verhalenbundels, ‘Maladie d'amour’, ‘Hors d'œuvre’ en ‘Voyeur’.

Kris Verdonck
Kris Verdonck is beeldend kunstenaar en theatermaker, die al betrokken was bij tientallen producties van het Vlaams Theater Instituut. De fotograaf in Kris is ook nooit veraf (te bewonderen op http://www.bloggen.be/fotografiekrisverdonck/)

De Antistresspoweet
De Antistresspoweet is een multiperformer. Woord, beeld, klank, niets laat hij gelegen om zijn boodschap te brengen. Multimediaal richt hij zijn boodschapperspijlen op de maatschappij, die hij dagelijks moet ondergaan. Een boodschap van liefde, reflectie, opstand, met achter iedere performance weer een andere boodschap. De Antistresspoweet is vaste medewerker aan De Muzeval en organiseert daarnaast ook eigen evenementen, met als bekendste daarvan de Nacht van de Powesie.

Soetkin "Soe Soe" Soethoudt
Dochter van Walter Soethoudt, de uitgever die het aandurfde JMH Berckmans als eerste uit te geven. In 1964 startte Walter een éénpersoonsuitgeverij onder eigen naam, waar heel wat erotische boeken verschenen, sommige van hem zelf. Later wordt dat Soethoudt & C°. Naast literatuur en theater geeft hij essayistische en historische werken uit van vooraanstaande auteurs over Vlaanderen en de Vlaamse Beweging (Soethoudt Essay). In 1984 geeft hij ook zijn eerste jeugdboek uit. Aanvankelijk geeft hij alleen boeken uit van Vlaamse auteurs. Als hij in 1986 uitgeverij Facet nv opricht geeft hij ook buitenlandse auteurs uit maar zijn fonds bevat na enkele jaren enkel nog jeugdliteratuur.

Guido Belcanto (*) 15 min
Guido Belcanto's roots liggen in de fifties, het café van z'n ouders in de schaduw van de kerk, waar de jonge Guido Belcanto van tapkast naar juke-box en terug dribbelt. In tegenstelling tot zijn humanioracollegastudenten gaat hij aanvankelijk niet verder studeren, maar begint hij met broer Dirk een country-'n-westernduo. Uiteindelijk volgt hij zijn moeder en wordt ‘Gegradueerde in de Orthopedagogie A1’, opvoeder dus.
De rest is historie. Guido Belcanto is een Vlaamse Zanger die niet meer weg te branden is uit de Vlaamse scène. Tussen 1986 en 1993 laat hij geregeld van zich horen en ook zien op de Vlaamse televisie. Dan wordt het even wat stiller. Vanaf 1998 staat hij er opnieuw, tot op de dag van vandaag zo mogelijk nog energieker dan die kleine vijftig jaar terug.

Vitalski
Vitalski begint verhalen te schrijven vanaf zijn negende levensjaar. Tijdens zijn middelbare schooltijd brengt Vitalski diverse boekjes en gedichten uit bij de klandestiene uitgeverij van Erik Vloeberghs uit Heist. Officieel debuteert Vitalski op zijn veertiende, met enkele gedichten in het tijdschrift Diogenes. Het jaar daarna volgen kortverhalen in De Brakke Hond.
In zijn periode als germanist (1988-1993) aan de Antwerpse universiteit wint Vitalski tweemaal op rij de ‘interuniversitaire literaire wedstrijd’. Hij heeft daarna een theatergroep opgericht, vanaf 1994 “Circus Bulderdrang” genoemd. Deze groep ontpopt zich steeds meer als een absurdistische rockgroep met een krachtige literaire oriëntatie. Na het uiteenvallen van Circus Bulderdrang richt Vitalski verscheidene muziekgroepjes op. Hij speelt als gastacteur diverse stukken bij de Zwarte Komedie en richt inmiddels ook De Ysfabrik op, een radicaal dadaïstisch figurentheater. In 2005 is Vitalski het officiële gezicht van de Boekenbeurs.
Vanaf het jaar 1999 ontplooit Vitalski zich voornamelijk als een vertolker van one man shows. Deze voorstellingen houden het midden tussen comedy en meer vertellende conference. De meest markante van de laatste maanden is ‘Mijn leven met Yves Leterme’.

.