Bedichting Doel, 10 mei 2009

Geplukt van: http://www.kunstdoel.net/nl/bedichtingsactie-10-mei-2009

Bedichtingsactie 10 mei 2009

Bedichting Doel, 10 mei 2009.

De oproep van Frank De Vos, DorpsDichterDoel 2009-2011, om Doel te ‘bedichten’ is nu al een succes. Frank De Vos ontving meer dan 70 inzendingen.
Zondag 10 mei, vanaf 13u, zullen collega-poëten hun gedichten schrijven op grote, witte dekzeilen. Die dekzeilen worden aangebracht op leegstaande huizen in Doel om een symbolische buffer te vormen tegen verdere afbraak. Zo wordt de Pastorijstraat die dag nog helemaal ‘bedicht’.
Enkele bekende schrijvers engageerden zich voor dit project: Peter Holvoet-Hanssen, Didi De Paris, Hendrik Carette, Martin Carrette, Thierry Deleu en Axel Daeseleire.
Ook de deelnemers van de DorpsDichterDoelwedstrijd komen hun engagement na en zullen die dag met watervaste inkt hun pennenroerselen toevertrouwen aan de zeildoeken.
11 gedichten van Mark Meekers, de eerste DorpDichterDoel, krijgen een aparte plaats; tegen de gevel van het parochiehuis.
Op een witte bannier, aan de zijgevel van de gezellige taverne Doel 5, schrijft Frank De Vos zijn gastvrij en hartelijk welkomgedicht voor iedere bezoeker die zich verbonden voelt met het lot van dit bedreigde polderdorp.
Om 14u begroeten we textielbaron Didi de Paris. Samen met Antoine Boute en Dirk Vekemans vormt hij het pornolettristisch collectief kRûûd. Daarna overhandigen de bevoegde instanties symbolisch een kerncentrale als verjaardagscadeau aan de weledele heer de Paris. Aan het volk zullen jodiumtabletten in de vorm van suikerbonen worden uitgedeeld. Daarna zal de weledele heer De Paris en het collectief kRûûd, overal in het dorp een beletterde zegen ‘Urbi et Orbi’ uitspreken.
Axel Daeseleire, achtbaar dichter, acteur en beeldend kunstenaar, stelt samen met zijn kunstcollectief ‘Adamava’ een installatie met transportbanden in de luchthaven van Saxonia op de Engelsesteenweg tentoon. Enige gelijkenis met gebeurtenissen van tijdens de tweede wereldoorlog zijn hierbij volkomen uit de geschiedenis gegrepen.
Die dag herdenken wij in Doel de verloren verkiezingsslag van de Vlaamse regering op 7 juni 2009. Met roerende, gepaste eerbied zal onder het waakzame oog van een minuut stilte, een doornenkroon aan het monument van de gesneuvelden voor Doel worden neergelegd en een andere te water worden gelaten.
Verschillende muzikantenbrengen sfeer met straatoptredens.
Ook met dit initiatief wil KunstDoel geweldloos, waardig en artistiek protesteren tegen de geplande vernietiging van Doel. Voor KunstDoel hoeven de haven en het dorp geen vijanden te zijn, maar kan het dorp als kunstenaarsoord en toeristische trekpleister een meerwaarde zijn voor de Antwerpse haven.

---

Doelsong

Wij willen Doel niet overleven,
Het moet na ons nog voortbestaan.
Wij zullen zelf nog eerder sneven,
Dan toe te zien op zijn vergaan.

Dorpen verdwijnen door de golven
Van stormvloed, ontij of orkaan.
Maar ’t graf van Doel wordt nu gedolven
Door winstbejag en grootheidswaan.

Uitbreidingswaan van de baronnen,
Die mensen zien als hinderpaal.
Voor hersenspinsels van verzonnen
Voordeel voor een areaal.

Het areaal van polderkankers
Met een hoogmoedig arsenaal
Containers, bulk en supertankers
Als Vlaend’rens hoogste ideaal.

Meer dan een doel is Doel een klacht
Tegen het slaafse landsbeleid
Ten dienste van een bovenmacht
Waar mens noch dier noch plant gedijt.

Het dorp moet ons ooit overleven
Als een symbool van een gevecht
En van een onomkoopbaar streven
Naar onvervreemdbaar woningrecht.

Wij willen Doel niet overleven,
Het moet na ons nog voortbestaan.
Wij zullen zelf nog eerder sneven,
Dan toe te zien op zijn vergaan.

Herman J. Claeys

Twin Towers Doel

De tweelingtorens
de koeltorens van Doel:
in gedachten sloop ik ze,
ik maak ze met de grond gelijk,
geëffend met de Scheldekwelders,
verzonken in slik en schorre.

In mijn wildste fantasieën
ontmantel ik de kerncentrale,
het symbool van ongebreidelde kortzichtigheid
en oeverloos gewin op deze oever.

De Doelse tweelingtorens en de kernfabriek
zij blijven overeind,
onaanraakbaar omheind,
onafbreekbaar beschermd,
heilig verklaard,
maar voor altijd een dubbel kankergezwel
in het platgewalste Scheldedorp,
boven de opgespoten en weer uitgegraven polder,
een dubbele walmende etterbuil
op het zieltogende dorp,
op de doodbloedende woongemeenschap.

Want zie: het dorp verschraalt,
de leegstand woekert,
de mensen worden er met centen weggelokt
en wie wil blijven wordt eruit gezet,
gedeporteerd.

Als Vlaanderen dit oude stroomgebied
der Nederlanden
met eeuwenlange vruchtbaarmaking en bewoning
in het vlees laat snijden,
laat verminken
en een dorp te grabbel gooit,
dan wellen woedetranen in mij op
om dit geliefde maar gedweeë moederland,
een schrei ten hemel,
een klacht naar de lage luchten
boven het lage land,
echoënd tegen de gepolijste koeltorens
van de kerncentrale boven een woonkern
die door expansiedrift van industrie
ter ziele dreigt te gaan
en die door winstbejag verraden is.

Laten wij Doel maken
tot een oase in de industriewoestijn.

Laten we Doel maken
tot een culturele vrijhaven.

Herman J. Claeys

Doel of dok

waag een gok: wat zal de tijd
onthouden, Doel of dok?
we verdwijnen als afgesneden
wijmen, alleen een steen
zal onze naam behouden

dorpen doken onder water:
Saeftinghe waar de klokken
in hun verdronken toren galmen
doorheen de golven van de stroom

Oosterdonk verzonk alsof
een zandstorm het heeft weg-
geblazen en mensen komen
samen: zeg eens, weet je nog?

waag es even een vermetele gok,
waarover zal men jou later vragen
waarom je ooit hebt meegedaan:
de stapels bij een dok, de stroom
die Doelloos voorbij zal gaan,
waarvan zal de droom gewagen?

staf de wilde

---

slideslö: DOELBLIJFT!!!

.