affiche 8 maart 2012: Yvo Vandeweyer

π

DE 160^e MUZEVAL 

Poëzieavond

donderdag 8 maart 2012

Gastdichter

Yvo Vandeweyer

“1 + 1 = poëzie”

Inleiding en presentatie door Bart van Peer 

na de pauze: VRIJ poëzie-PODIUM

begeleid door Frans Vlinderman en Bart van Peer 

deuren 19.30 uur - aanvang 20.00 uur

gratis toegang 

locatie: literair-artistiek café Den Hopsack

Grote Pieter Potstraat 24

2000 Antwerpen (centrum)

(openbaar vervoer: Groenplaats)  

Organisatie:

Pipelines vzw in samenwerking met Masereelfonds Antwerpen

en met de steun van Antwerpen Boekenstad

Links: www.muzeval.tk, www.masereelfonds.be, www.denhopsack.be 

---

Yvo Vandeweyer (bron foto: Yvo Vandeweyer) 

Yvo Vandeweyer (°1960) is er met enige verrassing achtergekomen dat hij intussen al even de vijftig is gepasseerd. In plaats van zich een motor aan te schaffen en de wijde wereld in te trekken (daar had hij intussen toch al heel wat van gezien), ging hij zich veel intenser bezig houden met zijn oude en tot nog toe vrij goedaardige obsessie voor de poëzie. Hij stopte niet met lezen, maar begon ook te schrijven. Wat hij zoekt in de poëzie, kunnen zijn lezers er wellicht niet in vinden. Dat heeft hij zelf nog niet ontdekt. Wel het zoeken zelf, het twijfelen, het proberen en experimenteren rond de tegenstellingen, die zich in het leven manifesteren vanuit de fundamentele conditie en dispositie van de mens. Je vindt er de vertraging in de ontmoeting tussen de rede en de emotie.  

Hij tracht poëzie als een extensie, een hulpstuk op de taal te gebruiken. Naar analogie met de wiskunde. Heel anders, dat zeker, maar ook een uitbreiding op de taal, met eigen regels die een verdiept en verruimd verkennen toelaten. Waar de wiskunde een weg naar de realiteit van het buiten aanlegt, doet de poëzie hetzelfde voor de weg naar de werkelijkheid van het bewustzijn. Een taaluitbreiding voor de verkenning van het buiten en het binnen vanuit het binnen. En dat vereist ook eigen regels. Welke dat zijn, lijkt een stuk lastiger te bepalen. Die onbepaaldheid, of noem het vrijheid en dus zoektocht, reflecteert zich in de verscheidenheid van zijn poëzie, qua inhoud en qua stijl.  

Hij bergt zijn gedichten voorlopig op in een dynamische werkkast met een naam: “Zoeken naar vitale vormen van zwijgen”. Die kast heeft een aantal lades die op mysterieuze manier op elkaar inwerken. Zij is volstrekt en duurzaam ‘werk in uitvoering’. Aangezien het volgende begin naar de oneindigheid achter elke hoek blijkt te beginnen, lijkt dat voor zeer onbepaalde tijd zo te blijven.  

Al kunnen ook uittreksels de moeite waard zijn om bij stil te staan.

Bron: Yvo Vandeweyer

Lichte bewerking: Frans Vlinderman
.