donderdag, april 10, 2008

KOOPKR8 VERWACHT!: bijdrage: -> Marcel Van Passel <-



een cursiefje:

Cadeau

Ze heeft een knappe stem, danst uitstekend, is bloedmooi, Jennifer Lopez met het ronde kontje. Ik ben een fan, maar zou, in de verste verte, niet met haar verloofd of getrouwd willen zijn. Niet dat dit nu tot de onmiddellijke mogelijkheden behoort, maar een mens fantaseert al eens graag.
Haar schoonheid? Uiteraard geen bezwaar. Is ze nukkig? Kom, wij hebben allemaal onze luimen. Is ze arrogant? Over die eigenschap heb ik nog niets gelezen in de gespecialiseerde bladen . Wat schort er dan eigenlijk?
Jennifer bezit alles. Alles!
Mijn vrouw niet. En toch is een passend geschenk voor haar vinden, voor mij een van de zwaarste opdrachten in ons huwelijksleven. Hoewel zij beweert dat ze al sinds weken hints geeft, ben ik, rund, voor die signalen blijkbaar immuun. Vandaar dat ik kerst- en nieuwjaarsfeesten angstvallig zie naderen, verjaar- en moederdagen haat en mijn creatief onvermogen camoufleer, door te verkondigen dat geschenkenkopen ongestraft aangemoedigd wordt door de middenstand, de media, de reclamewereld.
Stel je voor, nog een cadeautje te moeten kopen voor Jennifer Lopez! Ik mag er niet aan denken! Marc Anthony moest dit wel doen, want hij is met haar getrouwd. Bijna twee weken! In die middens staat dat gelijk met een zilveren bruiloft. Om dat lang samenleven te vieren ging Marc op zoek naar een gepast cadeau. Bij gebrek aan hints, vroeg hij haar, waarmee hij haar kon plezieren. J.LO haalde de beeldschone schouders op.
Eigenlijk was zijn vraag zinloos. Hij wist het. Hij kende haar al een week langer dan die veertien dagen en had met stijgende verbazing geconstateerd dat ze alles, maar dan ook alles, bezat. Maar bij een jubilee hoort nu eenmaal een geschenk. Nachtenlang lag hij te piekeren. Badend in het zweet en zich om het kwartier op de andere zij gooiend. Toen, hij hield hij niet meer voor mogelijk, kreeg hij een ingeving.
’s Anderendaags rende hij naar de winkel en kocht voor haar, je gelooft het niet, maar toch stond het in de krant, … een paar slippers! Slippers van 13000 pond, zo’n slordige 9000 euro! Met zolen van achttien- karaats goud!
Of zijn bruid er blij mee was, weet ik niet, hij alleszins vond dit een uitstekend cadeau, want slijmde hij, “Jennifer heeft de mooiste voeten van de hele wereld”.
Daarin vergist hij zich, want die van mijn vrouw zijn ook niet mis. Zij kan beslist concurreren. Net als Lopez leeft zij op grote voet. Letterlijk dan. Ze heeft namelijk schoenmaat drieënveertig. Misschien moet ik haar ook slippers cadeau doen. Ja, waarom niet?
Ik haal ze dan wel, precies tweeduizend keer goedkoper, in de Wibra. Met een gouden randje.

Marcel Van Passel

Labels: