FRANS VLINDERMAN : nachtmerrietje-van-dage / stuurloos onderweg / even weg.

nachtmerrietje-van-dage

en nog steeds weet hij niet te denken
aan wat nou morgen of ook de dag erna
te zeggen mocht zij het hem eindelijk vragen
zal hij alsnog het antwoord schuldig blijven

de ruimte in zijn hart te vaak geschonden
heeft zich te lang geleden opnieuw gesloten
dat hij twijfelt aan het trage slaan ervan
geboorterecht noch certificaat des levens

daar waar de schrale akker van zijn ziel
slechts maden en demonen produceert
en het teren op driften vol angst
nog nooit zo luid gesproken heeft



stuurloos onderweg

door lege straten struint een man
op zoek sedert lang vergeten tijden
naar het antwoord op enkele vragen
hem ongesteld allemaal aangeboden

zijn geur achtervolgt hem meedogenloos
terwijl de dagen veranderen in weken
staren zijn ogen glansloos door het heden
dat geen vat wil hebben op zijn leven

in duizend wanhopige papieren smeekbedes
staart een net geschoren foto mensen aan
de lach verstoord door droefnis in die ogen
van hij die nooit zichzelf wou zijn

stuurloos zwalkt hij verder door de straten
vergeefs op zoek naar wat hem blijft drijven
geheel en al ontworteld verleden is hij
alles vergeten, ook de toekomst



even weg

hij draaft in strak ritme
van dorp naar stad
naar dorp naar stad
naar Dworp, die stad

waar hij gaat staan
pal in het midden
omhoog te kijken
naar de sterren

en dan telt hij ze
één voor één
voor twee voor
drie en vier en

uren later stopt hij
het tellen niet moe
zoiets is voor eeuwig
maar hij moet terug

naar huis, naar haar
ongetelde verwachting
met nu en dan haar lokroep
dat het eten klaarstaat


Frans Vlinderman.

http://www.hetschrijvertje.be/ikben/sites/?sub=vlinderman